Po wstaniu z lekkiego snu od razu wziąłem się za mycie...ubierania...jedzenie i inne podstawowe sprawy...Wiedziałem,że dzisiaj jest ten bardzo ważny dzień w moim życiu kiedy zacznę wkraczać małymi kroczkami w świat prawdziwych shinigami...Jak zwykle z kamienną twarzą przygotowałem się do dość krótkiej drogi ponieważ akademii znajdowała się bardzo blisko miejsca mojego zamieszkania...Słońce pomału wstawało jak zwykle podlałem swojego ulubionego kwiatka i rozejrzałem się po zadbanym ogródku...Lekki wiaterek kołysał liście na drzewach czułem jakiegoś rodzaju nieciepliwość przed tym co się stanie w najbliższym czasie...w duszy pytałem się czy dam radę czy jestem godzień zostać shinigami...Gdy tak rozmyślałem kątem oka spojrzałem na zegarek miałem jeszcze dużo czasu,jednak musiałem już wyjść...Zamknąłem starannie dom i wyszedłem z posesji już od ulicy na,której był mój dom widziałem dość sporych rozmiarów budynek akademii to był mój cel i w jego kierunku zmierzałem.

Bez zbędnego gadania wziąłem szybko świstek dość małych rozmiarów i leżący obok długopis zauważyłem kilka pół do wypełnienia wydawały mi się wręcz banalne zastanawiałem się czy zostane przyjęty do akademii w końcu nie wszyscy dostają się do tak renomowanej uczelni być może zostane w świecie shinigami niczym jednak chciałem spróbować jak to jest posmakować tego smaku...Zacząłem pisać
Imię:Intepered
Nazwisko:Narakozishi
Dzielnica Rukongai:północna

Po skończonym wypełnianiu odłożyłem kartkę i pożegnałem się z tym specyficznym człowiekiem czułem,że jeszcze kiedyś się spotkałem...wyszedłem z budynku akademii i od razu poczułem ulgę i odetchnąłem pełną piersią...Pora iść do domu i się wyspać...

Poddałem mu ręką jednak było to trypodium przed tym co miałem zamiar zrobić...Gdy wysłuchałem do końca co mieli mi do powiedzenia...powiedziałem w tej chwili jestem nie dyspozycyjny przejdzcie jutro albo dzisiaj pod wieczór to będę miał czas teraz muszę wrócić do ważnej czynności,którą właśnie mi przerwaliście...Zamknałem drzwi a następnie ponownie otworzyłem i dodałem ja nie pije jestem apstynentem...hahah...Wróciłem do domu i kontynuowałem spanko miałem taki piękny sen...coś na łące...zresztą nie ważne...Popatrzyłem na zegarek i zauważyłem,że mam jeszcze dużo czasu więc kimłem są jeszcze tym razem lekkim snem by nie przespać chwili życiowej drogi

Po usłyszeniu pukania do drzwi zerwałem się i spoglądnąłem na zegarek było dość późno jednak miałem sporo czasu...Otworzyłem drzwi i zobaczyłem dobrze zbudowanego aczkolwiek nie bardzo masywnego chłopaka...po wysłuchaniu tego co miał mi do powiedzenia...uśmiechnąłem się lekko i powiedziałem -Tak dziękuję,że mnie obudziłeś chyba zaspałem troszkę...poczekaj chwilkę tylko się ubiorę może pójdziemy razem-Po czym wróciłem do domu szybko się ubrałem i łykłem coś w biegu...Wyszedłem chłopak nadal czekał...-No to w drogę-powiedziałem i ruszyłem nie oglądając się w stronę budynku wyznaczonego na ćwiczenia...Całe miasto wydawało się budzić...słońce lekko przygrzewało jednak nocy wiatr nadal się trzymał...ludzie pomału wychodzili z domów i kierowali się w stronę swoich domów...Wreszcie razem z moim kolegą doszedłem do budynku akademii już drugi raz miałem przyjemność przejść przez duże ciemno-brązowe dębowe drzwi jakby czekające aż się przez nie przejdzie...Tak też zrobiłem w środku była jak zwykle duchota...tyle tych studencin tutaj,że szok pomyślałem w pierwszej chwili...Ruszyłem w stronę sali ćwiczeń...Wiedziałem,że się dostałem i czułem się z tym świetnie.

Popatrzyłem się krzywym okiem z niesmaczoną miną na tablicę,na której widniały nazwy i informacje na temat treningu danego kidou...Wiedziałem już wcześniej,której chce się nauczyć i wiedziałem jak mniej więcej będzie wyglądać mój trening...Moją pierwszą techniką do nauki była niezawodna w każdej sytuacji Hainawa,które może splątać mało wymagającego przeciwnika jednak pomaga to w pierwszych walkach w świecie shinigami...

Zacząłem od podstaw ułożenie ciała...Na samym początku nie szło mi to najlepiej by byłem wczorejszy,ale po chwili ćwiczeń jakoś poszło...Nie czułem satysfakcji w końcu to tylko ułożenie ciała,teraz było trzeba przejść do trudniejszej rzeczy niż ułożenie ciała a mianowicie do wyssania reiatsu z otoczenia...Skupiłem się dość mocno i użyłem siły woli za pierwszym razem do mojego ciała dostało się tylko troszkę reiatsu jednak w tak małej ilości,że nie byłem w stanie stworzyć techniki...Druga próba wyglądała już lepiej jednak w ciąż reiatsu było za mało...Moje czoło skropliło się pierwszym potem...Musiałem chwileczkę odpocząć...Pogoda nie dopisywała było bardzo gorąco wręcz nie do wytrzymania...Więc udałem się troszkę dalej niż większość uczniów i w samotności w cieniu zacząłem ponownie trening Hainawy...Wreszcie po dość długiej chwili skupiłem w sobie odpowiednią ilość reiatsu by stworzyć Hainawe...Na samym początku wybrałem sobie za cel jakiegoś starego manekina widocznie nie używanego już przez pewnien czas...Poczułem w rękach jakąś energię nie mogłem jej kontrolować i przez przypadek sam się zwiążałem...Po chwili technika znikła i zacząłem od nowa tym razem uważniej...W rękach pojawiła mi się żółta energia,która cisnąłem w manekina jednak pierwszym razem nie doleciała więc zrobiłem to silniej i udało się manekin został sprawnie związany...Nie byłem bardzo szczęśliwy ponieważ to dopiero początek a jeszcze kilka technik poznać by się przydało

Nastepną techniką była lubiana przez wielu shinigami ofensywna technika Byakura
Od razu przeszedłem do roboty...Tym razem szło to o wiele sprawniej niż przedtem ponieważ wiedziałem już jak skumulować w ciele reiatsu z otoczenia...Tak też zrobiłem udało się wyśmienicie szybciutko przesłałem ją do palca jednak pośpiech był nie wskazany wystrzeliłem mały promień,który odepchnąłem nie do tyłu...Poczułem zdenerwowanie nie lubiałem jak mi się coś nie udawało...Pozbierałem się i odetchnąłem by się uspokoić...Szybko wziąłem się do dalszej roboty tym razem z mojego palca wystrysną strumień światełka,który nie zrobił żadnych szkód oprócz oślepienia mnie na kilka krótkich chwil...Zaraz się pozbierałem i zacząłem myśleć co by tu zrobić żeby ta technika zaczeła wychodzić i wpadłem na genialny pomysł by ułatwić sobie sprawnę...a mianowcie w bardzo prosty sposób podszedłem do manekina i przyłożyłem palec do ramienia jeżeli tak można nazwa kawałek starego drewna przybitego kilkoma gwoździami...i ponownie puściłem swoją technikę tym razem wyszła tak jak zamierzałem jednak nie doskonale ponieważ manekin w prawdzie odleciał z dziurą w sobie na dość daleko dystans,ale ja też kawałek w tył...Tym razem byłem zadowolony z postępu w nauce i przeszedłem do następnej techniki a mianowicie do tym razem mojej ulubionej Shou

Była to łatwa technika nie wymagająca tyle zachodu co przy wcześniejszych zacząłem od podstaw a mianowcie jak zwykle kumulacją reiatsu...poczułem sporą energię w swojej dłoni...Na początku pojawiła się czerwonka kulka bardzo mały rozmiarów gdy cisnąłem nią w ziemią odbiła sie i znikła w powietrzu...Nie przejmowałem się tym zbytnio i zacząłem od nowa...No to jazda...Skumulowałem tym razem wiecej reiatsu i szybciej dodałem je do dłoni formując shou...Tym razem wyszło dość dobrze jednak gdy tylko uformowała się w mojej dłoni znikła odpychając mnie do tyłu...Moja plecy były w opłakanym stanie jednak wiedziałem,że trening wymaga poświecenia i wziąłem się ponownie do roboty...Kumulację reiatsu nauczyłem się doskonale i nie wymagało to odemnie wielkiego poświęcenia czasu...Gdy ponownie skumulowałem moją Shou...utrzymałem ją w rękach poczułem się dumny,że zacząłem kontrolować ten twór...Wiedziałem również,że shou nie jest bardzo efektywną techniką jednak może uratować nie raz życie w walce na otwartej przestrzeni...Gdy tak rozmyślałem upuściłem na ziemię shou i ponownie wylądowałem na plecach tym razem wstałem powoli i zająłem się ciskaniem swojej shou na dalsze odległości nie było z tym problemu szybko poszło...Jeszcze zostało jedno konrtolować siłę techniki...nie wymagało to odemnie wiele jednak zajeło mi to troszkę czasu...Po chwili nauki wyszło doskonale tak jak miało wyjść...

Zacząłem teraz od następnej techniki a mianowicie Bakudou #10 dość specyficzna technika potrzebna do "znieczulenia"danego punktu...Można ją przekierować na swoje ciało lub na grupę ludzi tudzież jednego człowieka...Zacząłem od siebie nie chciałem przerywać innym treningu...Kumulacja reiatsu zajeła mi jak zwykle krótką chwilkę...Wyciągnąłem rękę i przyłożyłem do jednego punktu swojego ciała poczułem skurcz jednak dalej mogłem nim ruszać...Mhm zastanowiłem się dlaczego to nie działa...Po krótkim na myślę zrozumiałem co robię źlę musiałem robić to szybciej o wiele szybciej tak też zrobiłem...Nadal było coś nie tak...pomału zaczynałem wątpić czy uda mi się to zrobić...nie poddawałem się musiałem dać radę uruchomić w jakiś sposób tą technikę...Postarałem się skumulować większą ilość reiatsu...tym razem spokojnie i bez nerwów i pewnie to też od tego zależy...Dotknąłem palca u lewej ręki...I cud udało się nie ruszał się tym razem cieszyłem się jak małe dziecko próbowałem kilka razy to powtórzyć i udawało się...Pomimo tego,że nie czułem palca cieszyłem się z tego,że potrafię wykonać tą pożyteczną technikę na pewno przyda mi się w pewnym momencie mojego życia...Musiałem odpocząć przed następnym treningiem,ale nie zajęło mi do długo i szybko wziąłem się za następną...

Tą techniką było Seki...Była to prosta technika służąca do odpychania przeciwnika na odpowiednią odległość od naszej osoby a w tym czasie możemy np uciec z pola walki lub przeprowadzić kontr atak...kontrola reiatsu jak zwykle to podstawa tak i tym razem zrobiłem w tym kierunku kroki...Reiatsu kotłowało się w moim ciele czułem się dość dziwnie...Za każdym razem czułem się innaczej raz dobrze raz źle tym razem jednak dobrze co ułatwiło mi przekierowanie jej w obręb mojej ręki pokazało się malutka niebieska kulka,której nie byłem w stanie jej kontrolować więc szybko się ulotniła w nieznanym mi kierunku zacząłem od nowa....Kulka była o wiele większa jednak kontrola nad nią nadal nie była najlepsza starałem się skierować ją w stronę manekina już dość poniszczonego...Jednak coś nie wychodziło ciąglę...Kulka była bardzo dużo...Jednak coś z tą kontrolą było nie tak może to zmęczenia...Więc postanowiłem chwilę odpocząć...Zajeło mi to chwilkę jednak postanowiłęm szybko to zrobić i zakończyć swój trening na dzień dzisiejszy ponieważ byłem wykończony...Tym razem mogłem sterować kulką,ale w małym obrębie i nie mogłem ciskać nią w manekina...Rozmyślałem co by tu wykąbinować i wymyśliłem...Stworzyłem ją szybciej i od razu ją cisnąłem i zaczeło działać...Nie miałem sił się ciszyć,ale powórzyłem ćwiczenia kilka razy by mieć pewność czy dobrze je wykonuje...Okazało sie,że bardzo dobrze byłem z siebie naprawdę dumny...

Byłem dość wyczerpany jednak zgodziłem się zawalczyć...Dobrze Proszę Pana z chęcią zawalczę z jakimś z tych uczniów...Mam nadzieje,że jakoś sobię poradzę...Myślałem w duchu...Rozglądałem się po wszystkich uczniach i wiedziałem czy dostane osiłka czy jakiegoś chuderlaka nie bałem się,ale czułem się nie pewnie...Czy uda mi się pokonać tego chłopaka,którego zaproponuje mi nauczyciel...Z tą myślą stanąłem na środku placu i czekałem na swojego przyszłego przeciwnika...

Wiedziałem,że walka będzie trudna w końcu jest to shinigami a ja jestem zwykłym adeptem a on pełnoprawnym shingami...Musiałem się postarać...Oskoczyłem na kawałek i przyjąłem pozycję obronną łącznie z nogami...By nie zostać podciętym miałem już plan chciałem spróbować swojej taktyki,którą opracowałem już wcześniej...Jeżeli jest shingami na pewno jest pewny siebie mogę to wykorzystać przeciwko niemu...Ciekawe czy uda mi się pokonać kogoś wyższego rangą ode mnie