Wstałem z łóżka i zabrałem się za tradycyjne czynności poranne. Oczywiście ubrałem się, umyłem włosy, zjadłem śniadanie i wyczyściłem zęby. Wyszedłem z akademika i ruszyłem uliczką prowadzącą do dzielnicy mieszkalnej. Oglądałem domy w poszukiwaniu czegoś dla siebie. Po półgodzinie natknąłem się na bardzo ciekawy dom w stylu dawnym japońskim. Czerwony dach i białe ściany. Średnia przestrzeń mieszkalna i mały ogródek.. Wszedłem do środka i ucieszyłem się. Wnętrze nie było strasznie zakurzone i zaśmiecone. Było ciepłe, przyjazne, akurat dla początkującego Shinigami. Przedpokój połączony był z kuchnią , sypialnią i toaletą , a także łazienką. W kuchni stała mała dość nowa kuchenka, mała lodówka w sam raz dla biednego adepta i dwa krany, pod którymi stało wiadro. Po kuchni zwiedziłem toaletę, chyba najmniejsze pomieszczenie w domu. Na wprost od drzwi znajdował się kibel a nad nim sporawa szafka na różne przyrządy do czyszczenia i papier. Na skos od kibla na ścianie wisiał zlew a nad nim lustro. Nie wiem jak ktoś to wszystko upchał w tak małym pomieszczeniu, ale było tam nawet przytulnie jak na toaletę. Obok toalety znajdowała się łazienka, dosyć sporawa jak na taką chałupę. Posiadała dużą wannę z kranem i prysznicem, zlew , szafkę z wbudowanymi w drzwiczki lustrami , pralkę i kosz na brudy. Na koniec zostawiłem sobie najlepsze, sypialnie. Najlepsze było małe i posiadało jedno łóżko, szafkę nocną na której stała lampka i stojak na miecz. W kącie sypialni była dziwna klapa, otworzyłem ją i moim oczom ukazała się ogromna przestrzeń. Piwnica była rozległa, więc ustawiłem tam kilka manekinów, damekinów i tarcz do ćwiczenia celności. Za zaoszczędzone pieniądze kupiłem sporą ilość drewnianych katan, które powiesiłem na ścianie. Doprowadzenie wszystkiego do ładu zajęło mi trochę czasu i w końcu nadszedł zasłużony odpoczynek. Wskoczyłem na łóżko i wyjąłem pogniecioną kartkę z kieszeni i zacząłem szukać o której zaczynają się dzisiejsze zajęcia. Palec zatrzymał się na teorii, oczy mi o mało nie wypały. Wybiegłem szybko z domu, aby się nie spóźnić. Wcześniej jednak zdążyłem zabrać notes i długopis ze stolika. Wbiegłem do akademii i spojrzałem szybko na mapkę. Nie byłem jeszcze spóźniony , ale chciałem zdążyć przed rozpoczęciem zajęć.

Ostatnio edytowany przez Grim (2011-03-13 11:10:11)

Imię: Grim
Nazwisko: Brak
Dzielnica Rukongai: Nie znam numeru, ale opiszę krótko jak wyglądało w nim życie.
Obudziłem się w dziwnym miejscu wszędzie było brudno , a hałas z ulicy przedzierał się przez tekturowe ściany. Nie tak wyobrażałem sobie niebo , nie tak miało być ! Po chwili koncentracji i uspokojeniu się , odważyłem się otworzyć "drzwi" wyjściowe. Gdy wyszedłem na ulice pożałowałem że w ogóle to zrobiłem. Panował tu syf i ubóstwo. Dzieci leżały na ulicy , brudni handlarze sprzedawali jedzenie. Dziwną sprawą było to że nie odczuwałem głodu , ale chyba już tu tak jest. Postanowiłem popytać przechodniów bo kompletnie nie wiedziałem co ja tu mam robić. Po długiej rozmowie z handlarzem dowiedziałem się co , gdzie i jak. Dostałem także u niego pracę. Minął już pewien czas , a życie tu staje się strasznie monotonne , postanowiłem że zostanę Shinigami. Zauważyłem że moje podejście do "życia" się zmieniło , kiedyś byłem pacyfistą , teraz kocham walczyć i zabijać. Ostatnio dopadłem jakiegoś złodzieja w wąskiej uliczce. Nie miał dokąd uciec , ale ja sięgnąłem po oderwany pręt oparty o ścianę i przebiłem mu głowę zaczynając wkłucie w oku a kończąc w szyi , wbiłem go po skosie tak aby patrzeć jak cierpi. Na szczęście nikt tego nie widział , a ja oddaliłem się szybko od miejsca zdarzenia. Następnego dnia zacząłem trening fizyczny , mam dużo czasu po pracy , a żeby dostać się do akademii trzeba być dobrze przygotowanym. Trenuje w opuszczonym domku , który stoi na klifie. Mam tu dostęp do wody i dużo wolnej przestrzeni. Ukradłem z pracy kilka worków po mące , trochę mięsa i zrobiłem z nich 2 manekiny , które już w pierwszych dniach zdały egzamin. Moja siła rosła z każdym dniem , nie mówiąc już o mięśniach. Te manekiny były już całkiem rozwalone , więc musiałem skombinować coś lepszego. W pracy wpadłem na znakomity pomysł. Gdy żyłem słyszałem o mnichach , którzy walili pięściami w ściany z cegieł , więc postanowiłem zrobić taką ścianę , ale teraz miałem większe zmartwienia na głowie. Mój domek z tektury nie nadawał się już kompletnie do mieszkania. Zabrałem wszystko to co było mi potrzebne i przeniosłem się na klif do opuszczonej chaty w której trenowałem. Było to nawet udogodnienie gdyż nie musiałem wracać i pilnować domu co jakiś czas , aby nic "cennego" nie zginęło. Z odłożonych pieniędzy kupiłem sześć cegieł i trzydzieści desek. Deski poprzybijałem zamiast starych , spróchniałych od strony klifu , gdzie czasem fale były tak wysokie że uderzały o deski , a woda wlewała się przez szpary w drewnie. Do pracy zabrałem się wieczorem, powietrze było rześkie , a ja wypoczęty. Kilka desek mi zostało, więc posmarowałem je cementem z dwóch stron. Do jednej stronie umieściłem cegły , a drugą stronę przymocowałem do podłogi. Po zakończonej robocie położyłem się spać. Tej nocy miałem koszmary. Widziałem jak mój ojciec zabija matkę, potem jak ojciec ginie z rąk jakiegoś faceta , widziałem tylko śmierć i krew. Nie wytrzymałem presji , obudziłem się w środku nocy zalany potem, rozwścieczony na cały świat. Musiałem to jakoś odreagować , w pierwszym momencie chciałem rozwalić jakąś deskę a nawet ścianę , ale przypomniałem sobie o ściance z cegieł do treningu. Podszedłem do desek na których były cegły , usiadłem na kolanach i zacząłem walić ręką z całej siły. Na początku czułem ból , ale zanikał on z czasem. Osłabiony i zmęczony osunąłem się na podłogę i zapadłem w głęboki sen. Obudziłem się późnym rankiem , miałem strasznie opuchnięte ręce i ledwo się podniosłem. Wiedziałem że w takim stanie nie mogę iść do pracy więc zrobiłem sobie dzień wolny. Pamiętam tylko z tego dnia że przyszedł do mnie mój pracodawca zaniepokojony moją nieobecnością i zrobił mi zimne okłady. Minął już co najmniej miesiąc od mojego przybycia tutaj. Trening coraz lepiej mi idzie i powoli przyzwyczajam ciało do bólu. Zmieniłem plan swojego treningu który wygląda teraz mniej więcej tak : Po pracy przychodzę do domu i przez godzinę walę pięścią w ściankę. Potem odpoczywam przez najbliższe trzy godziny i na wieczór biorę cegłę i uderzam się kilka razy w różne części ciała. Myślę że mój trening fizyczny dobiega końca. Stałem się krzepki i odporny na nie które ciosy. Nauczyłem się opanowywać ból lub przynajmniej go niwelować. Na uczczenie zakończenia treningu fizycznego ogłosiłem tydzień odpoczynku od treningu a w pracy dostałem urlop. Teraz mam czas aby wyremontować tę chatę. Na początek kupiłem dużą ilość dobrej jakości desek , trochę słomy i dużych palmowych liści. We wtorek zdjąłem kartony z "dachu" i poodrywałem deski ze ścian i podłogi. Tego dnia spałem pod gołym niebem co nie było takie złe bo świeże powietrze dobrze robi na myślenie. W środę obudziłem się dopiero w południe i od razu zabrałem się do roboty. Najpierw wyrównałem glebę co zajęło mi sporo czasu , a potem położyłem podłogę z nowiutkich desek. Pod wieczór zacząłem stawiać ścianę od strony klifu ale zmorzył mnie sen. Kolejnego dnia dokończyłem budowę ścian i zacząłem kłaść dach. Kilka desek przybiłem pod skosem i w szpary upchałem słomy , a na sam wierzch położyłem duże liście palm związane sznurkiem z deskami , aby wiatr ich nie porwał. Jak na najgorszą dzielnicę "slumsów" był to bardzo ładny dom i starannie wykonany. Zostały mi 2 deski i średnia wiązka słomy więc zrobiłem sobie posłanie. Było nawet całkiem wygodne i ciepłe. Po zakończeniu budowy domu w czwartek zostało mi jeszcze 4 dni wolnego które spędziłem na leniuchowaniu. W poniedziałek musiałem się wsiąść do pracy i to mocno bo trzy osoby do przenoszenia towaru się zwolniły i nie miałem teraz nawet na myślenie o kolejnej fazie treningu. Dzień w dzień przez dwa tygodnie pracowałem jak wół dopóki nie znalazł się ktoś dodatkowy na wolne miejsca. Był to chłopak o imieniu Utika i także chciał zostać Shinigami. Miał on tylko 15 lat ale był jak na swój wiek dobrze umięśniony. W wolnych chwilach na lunch , wychodziliśmy za sklep i trenowaliśmy wyzwalanie reiatsu. Z początku w ogóle mi nie wychodziło , za to on był w tym całkiem niezły. Był dla mnie bardzo pomocny i nie wiadomo kiedy staliśmy się dobrymi przyjaciółmi i chyba los tak chciał , że spaliła mu się chata i nie miał gdzie pójść. Pozwoliłem mu zamieszkać u siebie i mogliśmy więcej czasu spędzać razem gawędząc i patrzeć na spiętrzone fale. Monotonnie powtarzające dni szybko mijały i nie wiedzieć kiedy , dobrze opanowałem technikę wyzwalania reiatsu. Byłem już gotowy na egzamin wstępny , więc pożegnałem Utike i staruszka (pracodawca). W zamian za pomoc zostawiłem chłopakowi dom i trochę oszczędności , aby miał je na czarną godzinę i poszedłem na egzamin wstępny , który poszedł mi dobrze. Zostałem przyjęty do akademii.
Dlaczego chcesz zostać shinigami:
Chcę zostać Shinigami, by zabijać pustych, których nienawidzę, a także aby odsyłać dusze do Soul Society

Ostatnio edytowany przez Grim (2011-03-13 11:25:57)