Tak więc udałem się do sali treningowej, była pusta. Najwidoczniej wywiało wszystkich bounto, postanowiłem skorzystać z okazji jaką jest pusta sala do treningu. Zacząłem od treningu walki wręcz na kukłach. Ustawiłem jedną kukłę i zacząłem wyprowadzać ciosy, garda, szybkie ciosy wyprowadzone na korpus, głowę, ręce i nogi a następnie garda, odskok i tak w kółko. Po jakiś 10minutach postanowiłem złapać oddech, przerwa trwała jakieś 5-6minut, znowu zabrałem się za ćwiczenia. Tym razem jednak ustawiłem około 10 manekinów i dobyłem broń którą "odziedziczyłem" po ojcu. Złapałem miecz pewnie i zacząłem ciąć pierwszego manekina, stracił rękę i głowę, drugi został pozbawiony nóg, trzeci został przecięty na pół itd... Złapałem oddech i zacząłem biegać po całej sali, unikałem różnych przeszkód jednocześnie starając się rozwinąć jak największą prędkość. Po 10 minutach biegu byłem padnięty. Siadłem po turecku, zamknąłem oczy i wziąłem kilka głębokich wdechów i wydechów.Gdy puls się trochę uspokoił zacząłem medytować. Na początku widziałem tylko ciemność, po chwili poczułem dziwne uczucie, powoli otworzyłem oczy, stałem w lodowej dolinie, śnieg padał bardzo gęsto. Nagle usłyszałem potężny ryk, coś śmignęło mi przed oczami i znalazłem się w jakiejś sali, było tu pełno ludzi, najprawdopodobniej bounto, obraz nagle się zmienił. Zobaczyłem ogromnego kościsto-lodowego smoka oraz jakiegoś mężczyznę, miał na sobie brązową pelerynę która szczelnie okrywała jego ciało i twarz. Trzymał jednak znajomy oręż, był to miecz. Nagle obraz się rozmazał i znowu znalazłem się w "realnym" świecie.

Po zakończonym treningu poczułem głód, był to zwany przez niektórych bounto głód dusz lub głód energii...Caim kpił z takich nazw, po prostu nazywał to pragnieniem...Powoli podniósł się, upewnił się że miecz trzyma się w pochwie i ruszył w kierunku swojego pokoju. Wszedł do środka, ubrał buty, zabrał ze sobą swój brązowy płaszcz i szybkim krokiem opuścił dom bounto. Po drodze nie spotkał nikogo, było to nieco dziwne bo zawsze można było tu kogoś spotkać...Po wyjściu na zewnątrz zarzucił na siebie pelerynę tak by dokładnie go okryła, jedynie buty wystawały z pod całunu. Szybkim krokiem ruszył w kierunku miasta, po drodze spotkał tylko ptaki i sarnę która uciekła przed nim. Gdy znalazł się w mieście ruszył w ciemną uliczkę, była to jego ulubiona "miejscówka" na polowania, shinigami rzadko się tu kręcili z obawy na pułapkę ze strony hollowów, zaś te głupie bestie wolały raczej uganiać się za duszami niż na nie czekać...Caim pędził jedną z ciemnych uliczek w poszukiwaniu jakiejś duszy, nagle ją znalazł, był to chłopak, a raczej mężczyzna w wieku 19lat, do piersi miał przypięty łańcuch, młody bounto wyprostował się i spojrzał na duszę. Nadawała się, wielu bounto śmiało się z Caima, ponieważ ten wyznawał kilka zasad podczas polowania co czyniło go o wiele bardziej honorowym od jego pobratymców. 1.Polował wyłącznie na mężczyzn w wieku 16 wzwyż 2.Nigdy nie używał broni jeżeli jego przeciwnik jej nie dobył. 3.Nigdy nie atakował z zaskoczenia, zawsze dawał szansę swojej ofierze. 4.Nie używał żadnych zdolności, polegał tylko i wyłącznie na sobie i swojej broni 5.Polował tylko i wyłącznie na duszę...
Mężczyzna powoli się podniósł i rzekł
-Kim Ty jesteś!? Czego ode mnie chcesz!?
-Pragnę Twej energii, nic więcej, broń się jeżeli chcesz "przeżyć".
Caim rzucił się na swojego przeciwnika, mężczyzna podniósł gardę i odbił mój pierwszy cios, następnie sam wyprowadził szybkie 3 uderzenia. 2 Zablokowałem zaś trzecie przechwyciłem, złapałem go za rękę i potężnie kopnąłem w brzuch, koleś złapał się za brzuch i zrobił kilka kroków do tyłu, podszedłem do niego i uderzyłem go z pięści w twarz, następie kopnąłem z podskoku w głowę, uderzył o ścianę a ja złapałem go za szyję i zacząłem dusić, po chwili wgryzłem się w jego szyję. Zamienił się w pył zaś ubranie upadł o na ziemię. Caim otarł wargi i rzekł
-Na jakiś czas wystarczy...

Podniosłem się i spojrzałem nieprzytomnie na mistrza.
-Okej, już się robi...
Podniosłem się a mistrz wyszedł, najpierw ruszyłem do kuchni, zrobiłem sobie płatki z mlekiem oraz 2 kanapki. Gdy skończyłem konsumować udałem się do łazienki, tam załatwiłem wszystkie te sprawy od których jest łazienka. Ubrałem się, zajęło mi to wszystko 13minut. Ziewnąłem, założyłem pas, pochwę na miecz, zabrałem ze sobą ostrze i ruszyłem do mistrza.

Po wejściu do pokoju byłem oszołomiony takim natłokiem rei, jednak po chwili nacisk ustał a mistrz zadał niecodzienne pytani, odparłem zaskoczony.
-Nie mistrzu, w końcu przywołanie lalki to jeden z najniebezpieczniejszych procesów i niedoświadczony bounto może ponieść nawet śmierć...

Wyciągnąłem miecz i siadłem po turecku na przeciw mistrza, położyłem miecz na kolanach i zacząłem spoglądać na rękojeść, w końcu była nietypowa, przypominała czaszkę kozła albo jakiegoś innego zwierzęcia z rogami. Po chwili milczenia przemówiłem.
-Nie raz w moich wizjach widziałem ogromnego lodowo-kościstego smoka, wydaje mi się że może być to moja lalka...
Spojrzał na mistrza, oczekiwał jakiejś odpowiedzi i może rady jak ma rozmawiać z lalką.

Spojrzałem lekko zaskoczony na mistrza
-On tylko odparł, odpręż się i zamknij oczy...
Tak jak kazał mistrz tak postąpiłem, zamknąłem oczy , skupiłem się...
Widziałem jedynie ciemność, żaden odgłos nie zagłuszał śmiertelnej ciszy, nawet nie było słychać muchy. Nastała taka cisza jakby cały świat umarł...Po chwili ciemność zaczęła ustępować, wszystko stawało się coraz jaśniejsze. Nagle znalazłem się ponownie w tej dolinie, pełno śniegu i mgły, ruszyłem do przodu, śnieg jęczał pod moimi stopami, wiatr zaś zacięcie walczył ze mną o każdy kolejny krok do przodu. Jak dla mnie trwało to wieki nim usłyszałem ryk, był to tak przeraźliwy dźwięk, pełen furii i siły, takim okrzykiem chciałby dysponować nie jeden hollow. Pomyślałem
Znowu?Może to on? Ale mistrz zakazał mi się kontaktować z lalką...Może ona to słyszała? Cholera...
Zacząłem się gorączkowo rozglądać, nagle oprócz świstu wiatru usłyszałem łopot potężnych skrzydeł. Nagle obraz znowu się zmienił, tym razem ujrzałem ogromnego gilliana, walczył z kimś...Gdy bliżej się przyjrzałem zobaczyłem że był to mój ojciec, gillian zamachnął się łapą trafiając go, następnie uderzył cero w miejsce gdzie powinien znajdować się jego ojciec. Wrzasnąłem
-Nie!Zabiję Cię!
W tedy wizja się rozmazała, tym razem ujrzałem demona, zapewne w formie adjuchasa jednak jego maska była strasznie niewyraźna, bestia spojrzała na mnie i powiedziała
-Kolejny z tej żałosnej rodzinny który skończy jako mój obiad!
Poczułem ogromny ból, jakby ktoś przeciął mi oczy pazurami. Obudziłem się zlany potem, ręce drżały mi, spojrzałem na swojego mistrza z zaskoczeniem.

Ostatnio edytowany przez Caim (2011-03-01 20:55:08)

Po tym szokującym wydarzeniu powoli wstałem, schowałem miecz, skłoniłem się senseiowi na pożegnanie i wyszedłem. Udałem się do swojego pokoju, musiałem nieco ochłonąć. Spakowałem się, odłożyłem miecz w bezpieczne miejsce, została mi aż 1:30. Po chwili namysłu co mógłbym zrobić z tym czasem, wpadłem na pomysł że mógłbym po oglądać trening jakiegoś bounto, może sam czegoś bym się nauczył? Jak postanowiłem tak i zrobiłem, udałem się do sali. Trenował tam jakiś nowo upieczony bounto pod okiem mistrza, na sali była jeszcze jakaś dziewczyna, nie miałem pojęcia jak ma na imię, trenowała sama. Chwilę przyglądałem się treningowi nowego, jednak był raczej beznadziejny...Co chwilę jego sensei musiał go poprawiać, czy to tu postawić nogę, czy to tak wyprowadzić cios...Gdy już znudziło mi się patrzenie jak jego sensei łapie szał macicy postanowiłem poobserwować nieznajomą, od razu było widać że jest bardziej zaawansowana od tamtego ciemniaka. Gdy skończyła swój trening spojrzała na mnie zaciekawionym spojrzeniem, jednak zniknęła w drzwiach, spędziłem na sali jeszcze 5minut po czym wyszedłem. Udałem się do swojego pokoju, tam wziąłem plecak i udałem się do szkoły, okazało się że spędziłem tam koło godzinny.